La Ira de los Justos

Autor: Manel Loureiro
Ed: Plaza & Janés

Apocalipse Z caeu como unha bomba entre o fandom famento de libros de mortos viventes e converteuse nun best-seller que abriría paso ao seu autor a Random House, e a Dolmen a creación
dunha exitosa liña Z exclusiva, aparte de comezar unha entrada masiva de novelas de zombies e infectados propias e estranxeiras no mercado, sen contar multiples blogs, novelas e relatos que
intentaron imitalo, destacando as aglutinadas en http://somosleyenda.com

Dias Escuros, a segunda parte, sen chegar á excelencia do anterior, é unha sucesora máis que digno, malia un final demasiado insatisfactorio, equiparable ao que logo nos daría "Necropolis", a 2ª parte dos "Camiñantes".

En Apocalipse Z: A Ira dos Xustos, hai menos formato diario e máis terceira persoa de acontecementos alleos á trama principal, pero que ao final acabará cruzándose con ela. É unha pena porque na parte media en que se retoma a crónica solitaria do protagonista o relato retoma a enerxía e a ansia imparable de devorar páxinas que nos fustrigaba nas anteriores entregas. Pero é difícil manter esa narrativa durante demasiado tempo, como se pode comprobar en "Exilio: Diario dunha invasión zombie 2" de J. L. Bourne, novidade este mes en Timun Mas.

Flashbacks apaixonantes para introducir novos personaxes, referencias relixiosas (como acontece "tamén nos Camiñantes" de Carlos Sisi ou "O Alzamento" de Brian Keene), volta a malos malísimos (aínda que hai personaxes máis profundos) e ritmo e accións que che terán inmerso ata o final, en que o autor resolve perfectamente toda a trama, pechando o ciclo cunha solución diferente e orixinal (o cal é moito dicir a estas alturas). Se cambia un pouco o ton e cada vez aparecen menos mortos andantes, pero polo menos non dá un cambio tan brusco como o de Zombie Planet, final demasiado fanta-máxico para a triloxía de David Wellington iniciada con "Zombie Island".

Aínda que creo que hai engadidos que parecen tan de última hora como innecesarios (todo o tema de Corea), o principal defecto que vexo é que son sempre os nosos protagonistas os que resolven todos os acontecementos cruciais, os únicos que se salvan polos pelos de situacións imposibles, e aos que lles acontecen continuamente casualidades absurdas.

Pero non podo deixar de recomendar a adquisición e lectura inmediata de toda a saga, especialmente agora que está dispoñible ao completo en edición revisada publicada por Praza & Janes.

(malia o relatado a semana pasada para facerme co ebook, recoñezo que o devandito formato me permitiu levalo sempre enriba para podelo comentar canto antes).

[Edu Gorende]