Guión: Antonio Altarriba
Debuxo: Kim
Ed: Astiberri
Ao cómic chámaselle "A novena arte". Hai moitos aos cales lles parece unha esaxeración. Que non se pode comparar unha novela cunha historieta. Que os contos son para nenos e son un xénero "menor". Os que pensan así deberían ler "A Arte de Voar", e recapacitar sobre o devandito pre xuízo.
Tratar de comprimir a historia do libro nunhas poucas liñas non fai xustiza a todo o que encerra. Conta a vida de Antonio, o propio pai do guionista Antonio Altarriba, e o que acontece dende a súa infancia ata o seu suicidio defenestrándose nunha residencia pola que cae 4 plantas, que son as partes en que están divididos os seus 90 anos de vivencias, alianzas, amores, guerras, triunfos, sonos e derrotas.
Plasmado graficamente por un Kim ao que todos coñecemos polo seu "Martínez, El Facha""do Xoves", algo do que nos esquecemos ás poucas páxinas, totalmente absorbidos pola pouta do que se nos conta, e como se nos conta.
Este libro levou este mes os premios de mellor obra, mellor guión e
mellor debuxo no 28è Salgou do Cómic de Barcelona 2010. Pode que se levar tanto premio fose excesivo. Pode que o debuxo de Kim non fose o mellor dos nomeados. Ou pode que todo o contrario. Pero se hai algo indubidable é que isto é Arte. Con maiúsculas. Porque atrapa, arrastra, emociona... e fainos Voar. Tan rápido e tan arriba, ou tan lento e tan profundo, que non se poden evitar as bágoas.
E esa emoción é algo moi real, que os autores souberon transmitir dunha forma tan maxistral, que por moitos premios que reciba, o mellor premio, sen dúbida, é que o compredes, o leades, e o valoredes vós mesmos como merece. Que é moito.
No hay comentarios:
Publicar un comentario